Örga

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örga" (lub ǫrga)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örga (ǫrga)

að, = örðga (q. v.), Hkr. 687 new Ed.; hence prob. per metathesis the mod. ögra, q. v.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örga może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrga.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich