Örglask
Słownik staronordyjski - örglask
Znaczenie staronordyjskiego słowa "örglask" (lub ǫrglask)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- örglask (ǫrglask)
- að, qs. örðglast, [örðigr], to rise to one’s feet (= örðgast), Fms. iv. 58, Fas. ii. 331, iii. 574, Fb. i. 543, Karl. 191.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örglask może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrglask.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚴᛚᛅᛋᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- qs.
- quasi.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)