Örmull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örmull" (lub ǫrmull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örmull (ǫrmull)

m., or sounded urmull, = ömul, q. v.; það er enginn örmull eptir af því, not a rag left. 2. urmull (prob. the same word), a swarm; þar er mesti urmull.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örmull może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrmull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᛘᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich