Örnir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örnir" (lub ǫrnir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örnir (ǫrnir)

m. eagle, the name of a giant, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örnir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrnir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich