Örróttr
Słownik staronordyjski - örróttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "örróttr" (lub ǫrróttr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- örróttr (ǫrróttr)
- adj. scarred, covered with scars, Fs. 128, Fas. ii. 471, Stj. 80.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örróttr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrróttr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚱᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)