Örv-öndr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örv-öndr" (lub ǫrv-ǫndr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örv-öndr (ǫrv-ǫndr)

= örvhendr, a nickname, Landn. 144.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örv-öndr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrv-ǫndr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚢ-ᚢᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich