Örva

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örva" (lub ǫrva)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örva (ǫrva)

að, [örr, adj.], to exhort; örva ok tendra, Str. 8; the word is very freq. in mod. usage, upp-örva, to exhort, encourage; upp-örvan, exhortation, encouragement.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örva może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrva.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚢᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich