Örva-malr
Słownik staronordyjski - örva-malr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "örva-malr" (lub ǫrva-malr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- örva-malr (ǫrva-malr)
- m. a quiver, Fas. ii. 541, Al. 121; usually called
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örva-malr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrva-malr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚢᛅ-ᛘᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)