Örvar-

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örvar-" (lub ǫrvar-)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örvar- (ǫrvar-)

gen., see ör, f., B.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örvar- może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrvar-.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚢᛅᚱ-
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich