Óstr
Słownik staronordyjski - óstr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "óstr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- óstr
- m., see hóstr; lostinn öru í óstinn, Fms. vi. 419; kom örin upp í óstinn (hóstinn, Fb. l. c.), viii. 433; hann var lostinn öru í óstinn (hóstinn v. l.) ok fékk þegar bana, ix. 311, Bs. i. 414; var hann lagðr í óstinn, Sturl. iii. 251: spelt with h, Bs. i. 382, Finnb. 214.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)