Pappír

Znaczenie staronordyjskiego słowa "pappír"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

pappír

m. [Lat. papyrus], paper; bréf á pappír ok á Látinu skritað, D. n. iii. (a Norse deed, A. D. 1364); all Icel. MSS. and writs (máldagar) of the 14th and 15th centuries were on vellum, and paper came first into general use about or a little before the Reformation; only two leaves on satin paper (a fragment of the Grágás) are preserved in the Arna-Magn. Coll. written in the 12th century or early in the 13th.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᛒᛒᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich