Partr

Słownik staronordyjski - partr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "partr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

partr
m. [Lat.], a part, share, the word appears in writers of the 14th and the end of the 13th century, Stj. 50, Grett. 162, Al. 89, Ann. 824, Dipl. v. 3, BS. i. 848; ok keypti honum þar part í skipi, Fb. ii. 105 (where Fbr. 25 new Ed. omits the word part); nokkurn part (acc.), partly, FmS. viii. 94 (v. l.), passim in mod. usage; but the true old word is hlutr:—as a measure, part of a degree, Rb. 480: of time, 489, MS. 732. 2, 7: a party, máls-partr, q. v. parta-lauss, adj. unparcelled, Boldt.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛅᚱᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

acc.
accusative.
adj.
adjective.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Boldt
Boldt. (J. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back