Píniligr
Słownik staronordyjski - píniligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "píniligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- píniligr
- adj. passive, Stj. 21: subject to pains, Eluc. 35, Hom. 86.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛒᛁᚾᛁᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)