Ráð-vandr
Słownik staronordyjski - ráð-vandr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ráð-vandr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ráð-vandr
- adj. ‘heeding one’s ráð, honest, upright, Fms. v. 240, viii. 313, xi. 54, Magn. 464, Sks. 67 new Ed., O. H. L. 22.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛅᚦ-ᚢᛅᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)