Ræfill

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ræfill"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ræfill

m. a rag, tatter, passim in mod. usage.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛅᚠᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich