Rækall
Słownik staronordyjski - rækall
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rækall"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rækall
- or reikall (?), m. [Dan. rækel], a rover, used as a kind of oath; hver rækallinn! rækals-:—Reikall, as pr. name, Gullþ.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛅᚴᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pr.
- proper, properly.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)