Ráf

Słownik staronordyjski - ráf

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ráf"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ráf
n., the forms vary, ráf is the older form, whence are derived ráfr, with an inflexive r. as also ræfr, which is the mod. form; ráfit kirkjunnar, Bs. i. 804; ráfinu, Nj. 201 (but ræfrinu, v. l.); ráfit, Fms. viii. 428 (ráfrit, Fb. ii. 693, l. c.); ráfit, ráfrit, ræfrit, Fms. ix. 399 and v. l.; ráfit varma, x. 68 (in a verse); ræfrit, and v. l. ráfit, 30; ráfri and ráfi, Stj. 563; ræfri, Bs. i. 354; í ráfri stofunnar, Dipl. iii. 8; bæði at ráfi ok veggjum, H. E. i. 474; the common as also the sole mod. form is ræfr, Bs. i. 132; ræfrit, Nj. 115, Eg. 239: [Engl. roof; cp. Gr. ὄ-ροφ-ος]:—a roof; vóru þar markaðar ágætar sögur á þilviðinum ok svá á ræfrinu, Ld. 114; loginn stóð inn um ræfrit, Eg. 239; hann lét penta allt ræfr ok svá bjórinn, Bs. i. 132, passim, see above:—ráf = hróf (q. v.), Fms. viii. 247.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛅᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
Engl.
English.
gl.
glossary.
Gr.
Greek.
l.
line.
l. c.
loco citato.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back