Reifa
Słownik staronordyjski - reifa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "reifa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo reifa może oznaczać:reifa
- reifa
- ð, prop. to swaddle; r. barn, passim in mod. usage.
- reifa
- II. to enrich, present with; reifa e-n e-u, to bestow upon one; r. e-n rauðum hringum, Akv. 39; r. e-n gulli, Am. 13, Gkv. 2. 1; höppum reifðr, enriched with bliss, Pd. 15; mjök eru reifðir (not röyfðir?) rógbirtingar, Fagrsk. 4 (in a verse); en er Þorgerðr fór heim, reifði Egill hana góðum gjöfum, Eg. 644; ek skal reifa þik gjöfum, FaS. ii. 508, Al. 161; konungr var reifðr mörgum gjöfum, Jómsv. S. 5.
- reifa
- 2. to gladden, cheer; örnu reifir Óláfr, Edda (in a verse), FmS. xi. 187 (in a verse); hann (Christ) reifði fjölda lýðs af tvennum fiskum, Leiðarv. 27: reflex. to be gladdened, cheered, Fagrsk. 4 (or perh. hreyfðisk).
- reifa
- 3. the phrase, reifa íllu, to come to a bad end, to end ill; sagði þat íllu r. mundu, it would end ill, Valla l. 214; ok þeim hefði at íllu reift, FmS. xi. 294; mun þer þetta íllu r., Boll. 336; þat mun eigi góðu r., Grett. 153; ok varir mik at þér reifi íllu ef þú ferr, Krók. 55.
- reifa
- B. [Prob. a different word], prop. to rip up, disclose; hvárt þetta skal fyrst fara í hljóði, ok reifa þetta fyrir nokkurum vitrum mönnum, FmS. iv. 79; at r. engan hlut eðr kvittu í konungs-höll, v. 320.
- reifa
- 2. as a law term; in the phrase, reifa mál, to sum up a case, similar to the custom of Engl. courts of the present day; þá varð engi til at r. málit, fyrr en Þorbjörn, hann settisk í dóminn ok reifði málit. BS. i. 17; var farit at öllum málum sem á þinga-dómum, vórn þar kviðir bornir, reifð mál ok dæmd, Eb. 280; þá stóð sá upp er sökin hafði yfir höfði verit fram sögð ok reifði málit, Nj. 243, Grág. passim. In the old Icel. court each party (plaintiff and defendant) nominated a member of the court to sum up his case, and such delegated persons were called reifingar-menn, Grág. Þingsk þ. ch. 21; hence reifa mál bæði til sóknar ok til varnar, Grág. i. 79; svá skal sá mæla er sókn reifði, … svá skal sá mæla er vörn reifði. 71: sókn skal fyrr reifa hvers máls en vörn, 65.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛁᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- mod.
- modern.
- prop.
- proper, properly.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- perh.
- perhaps.
- reflex.
- retlexive.
- L.
- Linnæus.
- ch.
- chapter.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- lit.
- literally.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Akv.
- Atla-kviða. (A. II.)
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Jómsv. S.
- Jómsvíkinga Saga. (E. I.)
- Pd.
- Placidus-drápa. (A. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Boll.
- Bolla-þáttr. (D. V.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Valla L.
- Valla Ljóts Saga. (D. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)