Reik
Słownik staronordyjski - reik
Znaczenie staronordyjskiego słowa "reik"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- reik
- f. the parting of the hair; hvirfil, hnakka, enni, reik, vanga, Edda ii. 430; hár hans var öðru-megin reikar bleikt en öðru-megin rautt, O. H. l. 34, Fs. i. 212, Fas. iii. 392; hnakka eða reikar, 500; Gyrðr kembir nú gula reik með gyltum kambi, Safn i. 33: poët., reikar eik, the oak of the reik, i. e. the hair, Edda 217; and reikar rúfr, the rye of the reik, i. e. the crop of the head, the hair, Gísl.; reikar-tún = the head, Lex. poët.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛁᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- O. H. L.
- Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
- Safn
- Safn til Sögu Islands.