Reim-leikr
Słownik staronordyjski - reim-leikr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "reim-leikr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- reim-leikr
- (-leiki), m. the being haunted by ghosts; eptir þetta görðusk reimleikar miklir, Eb. 270; reimleikar ok aptrgöngur, 278, 280, Fms. iv. 27, Bs. i. 598, Grett. 113, 140, 142.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛁᛘ-ᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)