Rek-hvalr
Słownik staronordyjski - rek-hvalr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rek-hvalr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rek-hvalr
- m. a whale drifed ashore, Grág. ii. 385, K. Þ. K. 112, K. Á. 162, Jb. 335, Am. 36.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚴ-ᚼᚢᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)