Rek-spölr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rek-spölr" (lub rek-spǫlr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rek-spölr (rek-spǫlr)

m., better rak-spölr, q. v.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rek-spölr może być bardziej dokładnie napisane jako rek-spǫlr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚴ-ᛋᛒᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich