Rekingr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rekingr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rekingr

m. [? Engl. reckling], an outcast, wretch; r. ok huglauss, heita r., MS. 4. 20, 26.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚴᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich