Rim

Słownik staronordyjski - rim

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rim"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rim
f., pl. rimar, [Engl. rim], a rail in a paling; en sá er annarr garðr er heitir rima-garðr (a rail fence), fjórar rimar í ok okar á endum, Gþl. 381; þá tók hann rim af sleðanum ok studdisk við, Bs. i. 614; ok af saumförin með af riminni, 390 (of a ship): freq. in mod. usage, meis-rim, smíða rim í meis, hurð; skjald-rim, vett-rim.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Engl.
English.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
gl.
glossary.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
pl.
plural.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back