Rím-kænn

Słownik staronordyjski - rím-kænn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rím-kænn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rím-kænn
adj. skilled in rím, Odd. 2.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛘ-ᚴᛅᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.

Prac i autorów cytowanych:

Odd.
Stjörnu-Odda draumr. (D. V.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back