Rit-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rit-görð" (lub rit-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rit-görð (rit-gǫrð)

f. a treatise, (mod.)

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rit-görð może być bardziej dokładnie napisane jako rit-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛏ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich