Rita-görð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rita-görð" (lub rita-gǫrð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rita-görð (rita-gǫrð)

f. writing, correspondence, Bs. i. 475.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rita-görð może być bardziej dokładnie napisane jako rita-gǫrð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛏᛅ-ᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich