Rjúpa
Słownik staronordyjski - rjúpa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rjúpa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rjúpa
- u, f., gen. pl. rjúpna, [Dan. rype; cp. Germ. reh-bubu], a ptarmigan, Grág. ii. 346, Fms. vii. 3, K. Þ. K. 132: as a nickname, Landn.; cp. the riddle of the rjúpa, Gsp. (Fas. i.) rjúpna-lauf or rjúpna-lyng, n., botan. the mountain avens, dryas octopetala, Hjalt.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚢᛒᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- botan.
- botanically.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gsp.
- Getspeki Heiðreks. (A. II.)
- Hjalt.
- Hjaltalín, Icelandic Botany.
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)