Rögnir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rögnir" (lub rǫgnir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rögnir (rǫgnir)

m., and Rögnuðr, a name of the chief deity = Odin, Lex. poët., Edda (Gl.); reið Rögnis, the wain of R., of the constellation ursa major (?), also called the wain of Odin, Sdm 15:—land-R. = a king, poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rögnir może być bardziej dokładnie napisane jako rǫgnir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚴᚾᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich