Röng
Słownik staronordyjski - röng
Znaczenie staronordyjskiego słowa "röng" (lub rǫng)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- röng (rǫng)
- f., gen. rangar, pl. rengr, qs. vröng; [thus called from the curved form; from rangr, q. v.]:—a rib in a ship; nú ef brestr ór byrði eðr borði eðr brotnar röng, n. G. l. ii. 81 (Jb. 147); ristin röng, Fms. vi. (in a verse); bifask rengr í röstum, vii. 49, freq. in mod. usage: poët. ranga-jór, -hjörtr, the rib-steed, rib-stag, i. e. a ship.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego röng może być bardziej dokładnie napisane jako rǫng.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- gen.
- genitive.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- poët.
- poetically.
- qs.
- quasi.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)