Rösk-ligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rösk-ligr" (lub rǫsk-ligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rösk-ligr (rǫsk-ligr)

adj. deft, brisk.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego rösk-ligr może być bardziej dokładnie napisane jako rǫsk-ligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᛋᚴ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich