Roskinn

Słownik staronordyjski - roskinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "roskinn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

roskinn
adj., qs. vroskinn, prop. a participle, the only remains of a lost strong verb, [answering to Ulf. wrisqan = τελεσφορειν, Luke viii. 14; cp. Röskva and röskr]:—ripe, mature, full-grown, adult, only of persons, not of fruit; madr roskinn, Nj. 131, Eg. 4; verit þér bernskir at illsku en rosknir at viti, Hom. 50 (1 Cor. xiv. 10); sveinn sjau vetra gamall skal skira barn ef eigi er rosknari madr til, K. Þ. K. 12; þegar jarl var r., Orkn. 42; Þorgunna var þá roskin kona (ripe in years) er þetta æfintýr görðisk, Fb. i. 250: allit., roskinn ok ráðinn, ripe and wise; sveinninn var sprækr ok roskinn mjök í orðum, Fms. ix. 241; verða e-m roskinn í leik, Bs. ii. 94.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᛋᚴᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
allit.
alliteration, alliterative.
cp.
compare.
f.
feminine.
lit.
literally.
m.
masculine.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
qs.
quasi.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back