Runi
Słownik staronordyjski - runi
Znaczenie staronordyjskiego słowa "runi"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- runi
- a, m. [hence Dan. orne by metathesis; provinc. Norse rone; Shetl. runnie]:—a wild boar, Skálda 163, Hdl. 5; runa síða, Fms. vi. 365 (in a verse), Skálda 205 (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚾᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- provinc.
- provincial.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)