Rusill
Słownik staronordyjski - rusill
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rusill"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rusill
- m. [cp. Germ. rüssel = a snout], απ. λεγ. in rusill kvæðis, a doggrel poet, Bjarn. (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᛋᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- cp.
- compare.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)