Ryk

Słownik staronordyjski - ryk

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ryk"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ryk
n. [rjúka], dust, powder; einsog ryk, Stef. Ól., passim in mod.usage. ryk-mökkr, m. a dust-cloud.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Stef. Ól.
Stefán Ólafsson.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back