Sáð
Słownik staronordyjski - sáð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sáð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sáð
- n. [A. S. sæd; Engl. seed; Germ. saat; Lat. satum; a Goth. seþs is conjectured]:—seed, corn, crop; Ísak hafði þar sáð mikit ok gott, Stj, 162; biluðu mönnum sáð ok sæföng, BS. i. 137; færa sáð niðr, Fb. ii. 512; ef maðr hellir vatni yfir sáðit, Stj. 317; þeir hafa ekki sáð, they grow no corn, SkS. 190: seed, sáð ens hvata, 673. 48.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)