Sal-vörðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sal-vörðr" (lub sal-vǫrðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sal-vörðr (sal-vǫrðr)

sal-vörðuðr, m. a ‘house-ward,’ porter, Ýt.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sal-vörðr może być bardziej dokładnie napisane jako sal-vǫrðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛚ-ᚢᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich