Sand-fönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sand-fönn" (lub sand-fǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sand-fönn (sand-fǫnn)

f. a sand-drift, Róm. 236.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sand-fönn może być bardziej dokładnie napisane jako sand-fǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᚾᛏ-ᚠᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich