Sann-görr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sann-görr" (lub sann-gǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sann-görr (sann-gǫrr)

adj. true as fact, Ýt., Cod. Fris., cp. sjall-gætr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sann-görr może być bardziej dokładnie napisane jako sann-gǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᚾᚾ-ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich