Sáta
Słownik staronordyjski - sáta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sáta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sáta
- u, f., gen. pl. sátna, Ísl. ii. 329, [setja], a truss of hay carried on horseback, two of which make a klyf: as also a small hay-rick, Nj. 194 (arfa-sáta), Ám. 37, Ísl. ii. 329, Brandkr. 60; cp. sæti, ricks, Eb. 224.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Ám.
- Auðunnar-máldagi. (J. I.)
- Brandkr.
- Brandkrossa-þáttr. (D. V.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)