Sein-búinn
Słownik staronordyjski - sein-búinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sein-búinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sein-búinn
- part. ‘late-boun,’ slow in getting ready, Fms. ix, 304.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛁᚾ-ᛒᚢᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)