Sein-ligr
Słownik staronordyjski - sein-ligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sein-ligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sein-ligr
- adj. slow, dull; Oddr var eldsætr ok s., Landn. 235; s. í viðbragði, Grett. 90; Sighvatr þótti heldr s. fyrst í æskunni, Fb. iii. 243; hann beiddi hann liðveizlu, Hálfdán var hinn seinligasti, H. was slow, unwilling, Sturl. iii. 16.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛁᚾ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)