Seyra
Słownik staronordyjski - seyra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "seyra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- seyra
- u, f. [from saurr in its oldest sense = bogs and moorland]:—prop., as it seems, starvation, famine; only in the allit. phrase, sultr ok seyra, hunger and starvation, Yngl. S. ch. 18, FmS. viii. 181, ix. 51, Stj. 212, and in mod. usage; cp. the analogous word horr, which means both Lat. sordes and macies; land-seyra, q. v.; sopa-seyra, a sip of the dregs, Jón Þorl.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚢᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- allit.
- alliteration, alliterative.
- ch.
- chapter.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- lit.
- literally.
- mod.
- modern.
- prop.
- proper, properly.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Jón Þorl.
- Jón Þorláksson.
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Yngl. S.
- Ynglinga Saga. (C. II.)