Sí-þögull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sí-þögull" (lub sí-þǫgull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sí-þögull (sí-þǫgull)

adj. ever silent, Eg. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sí-þögull może być bardziej dokładnie napisane jako sí-þǫgull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁ-ᚦᚢᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich