Sía
Słownik staronordyjski - sía
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sía"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sía
- u, f. any glowing substance, esp. the molten metal in a furnace; sem síor flygi ór afli, Fas. i. 371; en þá er drómundrinn tók at loga, sá þeir svá sem logandi síor (thus, not sjór) hlypi í sjóinn, Orkn. 368; gneistum ok síum, Edda 4; síur ok gneista, 5; sólarinnar … er goðin höfðu skapat af þeirri síu er flaug ór Muspells-heimi, 7, járn-sía; þá tók Geirröðr með töng járnsíu glóandi … ok færir á lopt síuna, 61, Fms. vi. (in a verse); sem eðr lék utan ok innan sem ein sía, Bs. ii. 9.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)