Síð-förull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "síð-förull" (lub síð-fǫrull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

síð-förull (síð-fǫrull)

adj. late abroad, out late in the evening. Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego síð-förull może być bardziej dokładnie napisane jako síð-fǫrull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦ-ᚠᚢᚱᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich