Sið-góðr
Słownik staronordyjski - sið-góðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sið-góðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sið-góðr
- adj. of good morals, well-mannered; fyrir kaupmönnum ok öðru siðgóðu fólki, and other good, honest people, Fms. vii. 16, xi. 259; sem þeir Kristnir menn er í siðbezta lagi eru, Landn. 38.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦ-ᚴᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)