Sifjaðr
Słownik staronordyjski - sifjaðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sifjaðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sifjaðr
- part. bound in affinity; Óðni sifjaðr, Hým. 21; sitjaðan sjötum görvöllum, Hdl. 42: in the allit. sifjaðr and sakaðr (q. v.), Gþl. 67, 547; eiga skylt eðr sifjað við e-n, D. N. v. 360.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚠᛁᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- allit.
- alliteration, alliterative.
- l.
- line.
- lit.
- literally.
- m.
- masculine.
- part.
- participle.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hdl.
- Hyndlu-ljóð. (A. II.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)