Sigr-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sigr-för" (lub sigr-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sigr-för (sigr-fǫr)

f. a victorious journey; fara s., Eg. 21, Ó. H. 107.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sigr-för może być bardziej dokładnie napisane jako sigr-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚴᚱ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich