Sjálf-birgr
Słownik staronordyjski - sjálf-birgr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjálf-birgr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sjálf-birgr
- adj. self-sufficient, Fb. i. 462: sjálf-birgingr, m. a self-sufficient fellow.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅᛚᚠ-ᛒᛁᚱᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)